dwie pary

См. также в других словарях:

• para — I ż IV, CMs. parze; lm D. par 1. «substancja w fazie gazowej, w temperaturze niższej od temperatury krytycznej» Para wodna. Para wodoru, cynku, alkoholu. Obłok, tuman, kłąb pary. Ciśnienie pary (w kotle). Para bucha, dymi, unosi się, idzie z… …   Słownik języka polskiego

• para — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. parze {{/stl 8}}{{stl 7}} gazowy stan skupienia cieczy lub ciała stałego, tworzący się w czasie podgrzewania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Para wodna. Pary benzyny, ołowiu. Kłęby pary. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chrząszcz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż III, lm D. y || ów {{/stl 8}}{{stl 7}} owad występujący w ok. 500 tysiącach gatunków, mający dwie pary skrzydeł, z których skrzydła przedniej pary są zgrubiałe i tworzą twarde pokrywy, osłaniające po złożeniu miękkie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• owad — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc. owadzie {{/stl 8}}{{stl 7}} małe stworzenie zbudowane z segmentów, z wyodrębnioną głową, tułowiem, odwłokiem, pokryte pancerzykiem, przechodzące (w większości) w czasie swego rozwoju przeobrażenie (larwa,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma …   Słownik frazeologiczny

• bambosz — m II, D. a; lm M. e, D. y zwykle w lm «ciepłe, miękkie pantofle domowe» Filcowe bambosze a. bambosze z filcu. Prawy, lewy bambosz. Kupić bambosze, dwie pary bamboszy. ‹tur. z pers.› …   Słownik języka polskiego

• błonkówka — ż III, CMs. błonkówkawce; lm D. błonkówkawek zool. błonkówki «Hymenoptera, rząd owadów, mających dwie pary błoniastych skrzydeł, narządy gębowe gryząco liżące lub ssące; przechodzą przeobrażenie zupełne, liczne gatunki tworzą tzw. społeczeństwa… …   Słownik języka polskiego

• dwuparzec — m II, DB. dwuparzecarca; lm M. dwuparzecarce, D. dwuparzecarców zool. dwuparce «Diplopoda, podgromada stawonogów roślinożernych z gromady wijów, obejmująca ok. 2300 gatunków; ciało mają wydłużone i dwie pary odnóży na każdym segmencie, żyją w… …   Słownik języka polskiego

• fildekos — m IV, D. u, Ms. fildekossie; lm M. y, D. ów 1. «przędza kręcona z bawełny, używana do wyrobów dziewiarskich» 2. przestarz. zwykle w lm «wyroby dziewiarskie, zwłaszcza pończochy z fildekosu» Dwie pary fildekosów. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• kalesony — blp; lm D. kalesonynów «część męskiej bielizny, spodenki z wydłużonymi nogawkami noszone pod spodniami» Krótkie, długie kalesony. Dwie pary kalesonów. Nosić ciepłe kalesony. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• mlewnik — m III, D. a, N. mlewnikkiem; lm M. i techn. «maszyna w młynie zbożowym, w której elementami roboczymi są najczęściej kamienie młyńskie lub dwie pary stalowych walców obracających się w przeciwnych kierunkach; służy do mielenia zboża na mąkę,… …   Słownik języka polskiego